فرصت یا تهدید؟
همکاران عزیز طی پیامهایی با لحنهای مختلف و گاهی تند ،انتقاداتی را نسبت به عملکرد نظام پرستاری در خصوص پیگیری مطالبات بر زمین مانده پرستاری دارند.
همانطور که قبلا" هم گفته شده است ، پرستاران هرگز به تابلوی مخالفت با نظام پرستاری تبدیل نخواهد شد اما این به معنی بی توجهی به اعتراضات و انتقادات نیست.
پرستاران از همه همکاران عزیز دعوت به مشارکت و حضور جدی و حساسیت به اتفاقات و عملکردها داشته و میخواهد پای مطالبات برحق خود حضور داشته باشند و این حضور نه تنها تهدیدی برای مسئولان و متولیان نظام پرستاری نیست بلکه بهترین فرصت برای پیشبرد امور است.
حضور پرستاران و پیگیری آنها پتانسیلی است که میتواند سرعت کار را افزایش داده و پشتوانه منتخبین آنها در نظام پرستاری باشد.
جامعه پرستاری در صورتی که دچار رخوت و رکود و سستی و بی تفاوتی شود، انگیزش سازمانی و احساس مفید بودنشان در سیستم درمان زیر سوال رفته و این حالت نتیجه ای جز افت روزافزون کیفیت خدمات نخواهد داشت.
امید است مسئولان نظام پرستاری خود را از آفت فراگیر تنگ نظری دور نگه داشته و با توجه به خواسته ها و اعتراضات و مشکلات جامعه پرستاری ، منتقل کننده آن به مسئولین و جدی ترین تلاش کنندگان برای پاسخ گوئی به پرستاران و نیازهای آنها باشند.
در خاتمه از تلاشهای انجام شده در نظام پرستاری و پیگیریهای صورت گرفته تشکر نموده و جدیت و سرعت بیشتر این عزیزان را خواستاریم زیرا اعتراضات موجود را انباشت انتظارات تامین نشده قلمداد نموده و تداوم آنرا زیانبار میدانیم.