همکار عزیزی که خود را پزشک معرفی کرده است از مطلب درج شده تحت عنوان پزشک سالاری تعبیر به اختلاف و دعوای ما با پزشکان نموده و نظر لطف خود را چنین مرقوم نموده است.

"یک پزشک برای رسیدن به این شغل صرف نظر از اینکه قبل از کنکور کلی سختی کشیده 15 الی 20 سال دیگه هم درس خونده و زحمت کشیده اما شما 4 سال درس خوندین
اون وقتی که شما دنبال عیش و نوش بودید همون پزشک در حال درس خوندن بود
البته درکت میکنم چون معلومه خیلی خر خونی کردی اما پزشکی قبول نشدی به همین دلیل میخوای اغده هاتو خالی کنی
البته ما پرستاران زحمت کش هم زیاد داریم.در ضمن من خودم پزشک هستم و بدون اینکه زیر میزی بگیرم ماهانه 30 الی 50 میلیون در امد دارم از گفتنش هم هبچ ابایی ندارم چون هیچکی نمیتونه 25 سال جوونی من رو که تحت سخت ترین شرایط درس خونده بودم رو بهم برگردونه
اگه احساس میکنی خیلی منطقی هستی و جرات مندی و البته به ازادی بیان اعتقاد داری این نظر رو تایید کن"

البته ما با پزشکان مشکل نداریم و روابط دوستانه در محیط کار با هم داریم و سخن از پزشک سالاری و نقد آن حرف دیگری است که نباید تعبیر به اختلاف شخصی بشود.

در همین کشورهای پیشرفته غربی و اروپایی که به اندازه ما ادعای عدالت ندارند و آنرا از اصول اعتقادی خود نمیدانند ، هرگز تفاوت سطح دریافتی مشاغل مختلف مانند آنچه ما در ایران داریم نیست. اگر با این منطق همکار عزیز پزشکمان جلو برویم افرادی که هیچ تحصیل نکرده باشند باید از گرسنگی بمیرند!!

تخصص و مهارت و تحصیلات فقط باید تعیین کننده حیطه کار افراد و مشاغل باشد و دریافتی باید متناسب با دسترنج و سختی کار باشد و این عین عدالت است.

در ضمن خیلی از مشاغل و حرفه ها از جمله همین پرستاری خودمان هم تحصیلات عالی در حد همین همکار عزیز و حتی بالاتر دارند - آیا آنها هم بخاطر سالهای تحصیلات خود در یافتی 50 میلیون در ماه دارند؟